Luīze Pastore
Luīze Pastore potrafi zmienić się w jednooką anakondę, poszukiwacza złota lub małego chłopca – bo tak działa na jej wyobraźnię pisanie książek. Kiedy Luīze miała osiem lat i rodzice zmuszali ją do wykonywania nudnych obowiązków w ogrodzie lub domu, wyobrażała sobie, że jest bocianem lecącym przez Europę w poszukiwaniu nowych ciekawych miejsc, których nigdy nie odwiedziłaby jako człowiek.
Luīze nie była w Wenezueli. Dzięki opowieści „Dzieci króla diamentów” posiadła umiejętność podróżowania w czasie i przestrzeni. Próbowała też podczas pisania nauczyć się, niestety bez skutku, jednej ze sztuczek króla diamentów – lewitacji.
Na Łotwie wśród pisarzy panuje złota zasada: wszystko jest możliwe. W książkach!