Morten, Emilia i zaginione światy

Tajemniczą, czasem groźną, a czasem radośnie zachwycającą estońską przyrodę, opowieść o przyjaźni zawartej w najbardziej niespodziewanych okolicznościach i z najbardziej nieprawdopodobną dziewczyną, a także podkreślenie tego, jak ważne jest dzielenie się z innymi swoimi problemami – to wszystko znajdziecie w „Mortenie, Emilii i zaginionych światach”, czyli powieści (nie tylko) dla młodzieży.

Lubimyczytac.pl

Wzruszająca, kameralna opowieść estońska, nagrodzona w 2017 roku Białym Krukiem, to moja faworytka dzisiejszego zestawienia. Wielka mała powieść o Mortenie, osamotnionym chłopcu, który za wszelką cenę usiłuje się utrzymać na powierzchni życia, porusza w czytelniku sporo czułych strun. 

Aleksandra Sobańska „Biblioteka Publiczna”

Poruszająca historia, w której zaświaty mieszają się z rzeczywistością (…). Książka spodoba się młodym czytelnikom, którzy nie boją się elementów grozy w literaturze i lubią czytać o przeżyciach wewnętrznych bohatera. 

Koszykowa dla Bibliotekarza

Niełatwa książka, która nie próbuje koloryzować rzeczywistości ani pocieszać. Choć Mortena otaczają życzliwi ludzie, on nie prosi o pomoc i unika współczucia. Uznaje, że tak właśnie wygląda jego życie, a jedyne, co może zrobić, to je zaakceptować. Dzięki temu mamy okazję zobaczyć, z jakimi myślami i emocjami zmaga się osoba uwięziona w świecie patologii i niepotrafiąca się z niego wyrwać. Obraz siły i bezsilności, dumy, lęku i niewysłowionego wołania o pomoc. 

Opowieść mówi również o poszukiwaniu pocieszenia poza granicami tego, co dostępne i rzeczywiste. O potrzebie miłości, akceptacji i zrozumienia. A także o odrzuceniu realnego wsparcia i ucieczce w alternatywną rzeczywistość. O rzeczach dla jednych niepojętych, a dla innych będących odpowiedzią na ich zmagania i osamotnienie. Przede wszystkim zaś mówi o nadziei, która tli się niczym światło gwiazd. Póki nasza gwiazda nie spadnie, nic nie jest ostatecznie stracone. 

Czasdzieci.pl

Autorka otwiera nam oczy, na często niezauważalny na pierwszy rzut oka, problem alkoholizmu i przemocy fizycznej. Robi to bardzo wiarygodnie, pisze o bezsilności Mortena, o wstydzie, poczuciu strasznej alienacji. Podejmuje też wątek samotnego dorastania. Momentami książka jest mroczna (w tej tonacji zachowane zostały również ilustracje), napawa nas dreszczem, a następnie do oczu cisną się łzy. Długo nie zapomnimy tej książki.

Frankobajanki

Wciągająca historia młodego chłopca przedstawiająca życie w estońskiej rodzinie, na prowincji. Odnosi się do legend, opowieści przekazywanych z dziada pradziada, ale też zahacza o takie tematy jak przemoc w rodzinie, ubóstwo i wyalienowanie wywołane wstydem. Przepiękne ilustracje nawiązujące do treści uzupełniają niesamowity klimat tej powieści. Przyznaję komplet gwiazdek i serdecznie polecam. Warto poznać świat widziany oczami estońskiego chłopca. (I. Frankowska)

Książka zamiast kwiatka (I. Frankowska)

Książka jest bardzo piękna, wzruszająca i niezwykle magiczna…

Przyjemne z pożytecznym